Mahallemiz Ayrancı, belki de tüm Türkiye içinde eşsiz bir mücevher. Beş milyonluk geniş bir metropolde yaşamama rağmen, burası daha çok küçük bir kasaba gibi hissettiriyor. Yerel fırında, kafede, zeytin ve taze peynir satan yakındaki dükkanda veya biraz daha ilerideki fındıkçıda, Noel kurabiyeleri pişirmek için öğütülmüş badem ve Noel hediyeleri için zeytinyağı sabunu aldığım yerlerde hep tanıdık yüzlerle karşılaşıyorum.
Semtin ruhu, sadece taş ve betondan ibaret değildir;
o, sokaklarından geçen insanların anılarında, komşuluk ilişkilerinde ve paylaşılan küçük detaylarda saklıdır. İşte bu noktada yerel gazeteler, bir semtin metafizik haritasını çizer; sokakların ötesindeki derin anlamları açığa çıkarır. Yerel gazeteler semtin ruhunun yazıya dökülmüş hâlidir.
Dikmen Vadisi, ağaç ve bitki zenginliğiyle “cennetten bir köşe” olmayı hak ederken pandeminin de etkisiyle vadideki işletmeler eski işlevini kaybetti, çoğu kapandı. Buranın canlanması için Ankara Büyükşehir Belediyesi’nin boş kalan işletmelerin bakımını yapması, kiralar için rayicin düşük tutulması, araç giriş çıkış saatlerinin yeniden düzenlenmesi bekleniyor.
Başkentin gerçek amblemi hitit figürününe kavuştuğu, belediyeciliği çöp toplayıp asfalt dökmeye sıkıştırmayan, şehrin vizyonunu değiştirecek etkin bir belediyecilik hayalimiz var.
Bir semti parklarıyla öldürebilir ya da yaşatabilirsiniz. Kentlerimize baktığımızda bu anlamda yapılan en büyük hata, politika üretmeden mekân üretme çabasına girilmesidir. Ankara’da bunun en somut örneğini yaklaşık 1,3 milyon m2 alana inşa edilmiş şimdilerde atıl durumda bekleyen Ankapark’a baktığımızda görebiliriz.
Benim kent hayalim, kentin kuş uçuşu beş dakika uzaklıktaki yerleşimlerine batı şehirlerinden daha yabancı Ankaralıların çok katmanlı kentsel dokunun izini sürebilecekleri ve şehrin “yoktan var edilmediğini” fark edebilecekleri bir çevre düzenlemesi üstüne.
İnsanlar mekan sahibi olmak konusunda çok iştahlılar, kolay ikna oluyor ve kolay sonuç almak istiyorlar. Kahve sektörü doğru lokasyon, doğru ürün ve sabır gerektiriyor. İsmi, dekorasyonu ve duruşuyla steampunk akımından esinlenen Caffe Nux, bahçesi ve kahvesiyle seviliyor.
60 yaş üstü emeklilerin sosyal ve kültürel yaşam kalitesine artırmak amacıyla Ankara Büyükşehir Belediyesi tarafından hizmete açılan Dikmen Emekliler Lokali’ne ücretsiz üye olarak etkinliklerden, gezilerden ve nefis çayından pazar harici hergün ücret ödemeden yararlanabilirsiniz.
Periler gerçekten var mıdır, nerelerde yaşarlar, ne yer ne içerler, ne iş yaparlar? Ayrancı semalarından görülürler mi? Sonunda gerçek ortaya çıktı işte. Evet evet gerçek olduklarını öğrendim artık, aramızda yaşıyorlar. Nereden mi biliyorum, hikayemi anlatınca siz de bana hak vereceksiniz.
“Üzgün olduğunuzda ve hayata katlanamadığınızda bir ağaç şöyle konuşabilir bizimle;
Sus! Bak bana! Yaşamak kolay değil, yaşamak zor değil. Bunlar çocuksu düşünceler…”
Yaylagül sokağında Hasan amcanın diktiği tesbih ağacının yanından geçerken size böyle seslendiğini duyabilirsiniz…
