Kentlerimizdeki nüfusun yaşaması için temel ihtiyacı olan, temiz içme ve kullanma suyuna erişim, temiz hava soluma, sağlıklı besine ulaşma, atıklarının çevre sorunu yaratmadan uzaklaştırılması, ekonomiye kazandırılması ve bertaraf edilmesi konuları kentlilerin sağlıklı çevrede yaşama hakkının en önemli bileşenleri.
Hani derler ya ben ‘Aşağı Ayrancı çocuğuyum’ diye. İşte ben tam da buyum. Güz sokağı çocuğuyum. Çocukluğum, gençliğim orada geçti. Orada geçmişim, anılarım var. Kısacası özüm var. Yeşilyurt Sokak mahallemizin ana ekseniydi. Kasap Hilmi, Manav Hasan ve Bakkal Hasan esnaflarımızdı. O zaman süpermarketler, AVM’ler yoktu. Monica ve Tongo teyzelerimiz vardı…
İmrahor, Dodurga, Karataş ve Mühye civarlarında yapılan bir yemek olan “Öllüğün Körü”, “Ankara Halk Mutfağı” kitabında, diğer ilçelerin yöresel yemekleriyle birlikte arşivleniyor.
Papatyalı apartmanın hemen ilerisinde sağda Huzur apartmanını görüyor. Ayrancı’ya gelmeden önce başka bir semtte o da Huzur apartmanında otururdu. Beş senesini geçirdiği o apartman beliriyor gözlerinin önünde.
Gıda etiketi okuma alışkanlığı, farkındalığınızın artmasını sağlar ve sağlığınızı korumanıza yardımcı olur. Unutmayın ne yediğimizi bilmek sağlıklı beslenmenin ilk adımıdır.
Ayrancı semtimizde birkaç bağ evi varlıklarını hala sessizce sürdürürken, Kuloğlu Sokak’taki Şakir Bey’e ait olan Kınacızade bağ evi de uzun zamandır devasa bahçesinin içinde tarihe meydan okuyor. Bir zamanlar büyük babası mebus Şakir Bey ile Mustafa Kemal’in havuz başında sohbet ettiği, Kınacı ailesinin yıllarca kullandığı bu nadide bağ evi, yılların yorgunluğuna rağmen inatla ayakta dursa da restorasyon ihtiyacı aciliyet taşıyor.
Çocukluk, ilk gençlik yıllarımızda bir yerden bir yere gitmek büyük bir problemdi. Özellikle mola verildiğinde otobüsten yayılan “yarım saat çay ve ihtiyaç molası; çaylar şirketten” anonsu ile aşağı iner ihtiyaç için durup düşünürdük. İşte o yıllarda Prof. Dr. Baha Galip Tunalıgil’in dost meclisi dediği arkadaşlarıyla Aşağı Ayrancı’daki evlerinde kurmaya karar verdikleri “Türkiye Yüznumara Kurulunu”nun anılarımızda yaşayan bir öyküsü var.
Anadolu’nun unutulmaya yüz tutmuş baharı karşılama ritüellerinden biri de çiğdem pilavı pişirmek. Hititlerden bu yana devam eden bu kültür hala bizimle.
Elyaf yorganla yatan sabah kavga etmek için uyanıyor. Sonuçta petrol artığı ve vücudunuzu statik elektrikle yüklüyor. Pamuk öyle değil, yün öyle değil, dinlenmenizi sağlıyor.
Ankara’da olduğu kadar mahallemizin eski binalarında yoğun olarak kullanılmış olan asbestli malzemeler, ne yazık ki kontrolsüzce yıkım sırasında milyarlarca küçük zerreye dönüşerek havaya karışıyor. Asbest Söküm Uzmanları Derneği Başkanı Ensari, asbest tehlikesine karşı belediyelere “Sorumlu kurumların acil önlem alması gerek, iş birliğine hazırız” çağrısında bulunuyor.
