Ayrancı semti hem yapı yoğunluğu hem de ilçenin alt rakımlarında yer alması nedeniyle sel ve taşkın riskinin yüksek olduğu bir bölge. Sel taşkın önleme hizmetinin geliştirilmesi gereken mahallelerde yeşil ve/veya mavi altyapının güçlendirilmesi gerekiyor.
Toskana’nın ortaçağ ‘şarap pencereleri’, vebaya kadar uzanan bir gelenek içinde içki, dondurma ve kahve sunmak için yeniden açıldı. Floransa’da veba sırasında ‘temastan kaçınma’ yöntemi olan bu tarihi pencereler, pandemi sonrası modern dünyanın gündeminde.
Ayrancı semtinin kuşlarında bu ay saksağan, leş kargası ve serçe var.
Tunalı Hilmi Caddesi, 1980’lerde Ayrancı’da değildi, hatta Kavaklıdere’de bile değildi. O yıllarda Tunalı’nın kendine özgü bir konumu, kendi başına bir varoluşu vardı. Şehrin kalbi Kızılay’dan Tunalı’ya taşınmıştı sanki. 1980’lerin başında bugün Ziraat Bankası’nın yer aldığı köşenin karşısında Galeri Levni yer alırdı. 1982 yılı sonbaharında, galerinin bir bölümü kitabevine çevrilerek Levni Kitabevi adıyla açıldı ve 80’lerin sonuna kadar bir döneme şahitlik yaptı.
“Türkiye’de birinci basamak sağlık sistemi yani aile sağlığı merkezleri ve aile hekimleri koronavirüsle mücadelede ilk başvuru noktası yapılmadan sorun çözülemez. Buraları atlayarak, hastaneleri ana merkez yaparak salgın yönetilemez. Yönetilmeye çalışılırsa şu anki gibi başarısız olur. Bu salgını evlerde, mahallelerde kontrol altına almak durumundayız.”
Ankara’da 1967’den 1986 yılının son aylarına kadar açık kalmış önemli sinemalardan biri Çankaya Sineması ve onun adeta bir parçası olan Kilim Pastanesi, Şili Meydanı’ndaki büyük bir apartmanın parçasıydı.
Bir mahallenin çekiciliği öncelikle onun kültürel zenginliğinden kaynaklanır. Nitekim bir mahalleyi kültürel bir mekân olarak görmemizin sebebi de “mahalleli”dir. Çünkü kültürler binalar tarafından değil insanlar tarafından var edilir ve geliştirilir.
Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası’nın yeni konser salonu 29 Ekim 2020’de özel bir konserle açılıyor.
Diyeceğim odur ki, bir yere kendimi koyamadım. Bahsettiğim mekânların çoğu artık yok, tanıştığım insanların bazıları kayıp, yine de onları bazen en küçük detayına kadar hatırladığıma ben de şaşırıyorum. Yaşadığım şehirlere şimdilerde gittiğimde tanıdık anıları arıyorum. Bulamayınca kendimi hep güvensiz hissediyorum. Biliyorum, her şey yerli yerinde dursa, tanıdık yerler, komşular hiç değişmese düşüncesi insanın yüreğinde duruyor.
